۲۲
اسفند
از آنجا که گفتی بخوانید مرا تا اجابت کنم شمارا
دیروز خواندمت و خواستم صبور باشم وقوی
تا در مواجهه با مساله پیش آمده که مدتها ذهنم را مشغول کرده بود عقب نشینی نکنم
و امروز وقتی در اوج غم بودم نگذاشتی چراغ امیدم به تو خاموش گردد
مثل همیشه دستم را گرفتی
و ساعتی پیش بیشتر از آنی که خواستم بخشیدی .
حال چگونه تورا شکر نگویم و فریاد نزنم لطفت را
در حالیکه تنها تو شایسته حمدو ثنایی
